Terapia alkoholizmu odbywa się w ośrodkach terapii uzależnień, grupach wsparcia oraz indywidualnej psychoterapii. Celem terapii jest powrót do trzeźwego i zdrowego życia. Według Ministerstwa Zdrowia, Polsce 2% społeczeństwa cierpi na chorobę alkoholową.
W dzisiejszych czasach alkoholizm jest traktowany jako choroba chroniczna. Oznacza to, że zapadając na nią, choruje się do końca życia.
Na czym polega terapia alkoholowa?
Terapia alkoholowa jest uzależniona od stopnia zaawansowania objawów oraz samoświadomości klienta. Zawsze zaczyna się od detoksykacji, czyli odtrucia organizmu. Alkohol jest trucizną, która wyniszcza organizm i należy się go pozbyć z ciała. Początkowe kroki są skierowane raczej na ratowanie zdrowia niż na psychoterapię. W tym momencie bardzo ważne jest pobudzanie i wspieranie motywacji chorego.
Alkoholizm na tle innych chorób wyróżnia to, że jest chroniczny. Celem leczenia jest, żeby chory radził sobie w życiu bez alkoholu i potrafił utrzymywać się w abstynencji. Oznacza to, że alkoholik już nigdy nie będzie umiał pić w sposób kontrolowany. Aby być zdrowym, musi całkowicie wyrzec się napojów wyskokowych.
Po odtruciu następuje terapia podstawowa, która najczęściej odbywa się na oddziale leczenia uzależnień lub w poradni. Jest to etap intensywnych działań. Chory korzysta z wielu zajęć terapeutycznych (grupowych oraz indywidualnych). Wszystkie działania planuje terapeuta i wspiera pacjenta przez cały okres zdrowienia. Terapia taka obejmuje od pięciu do ośmiu tygodni. Czasem jest wspierana farmakologicznie, ale głównie polega na psychoterapii oraz psychoedukacji.
Faza podstawowa ma na celu uświadomienie chorego o destrukcji alkoholowej na różnych płaszczyznach życia. Pacjent nabywa również umiejętności potrzebne do trzeźwego życia, aby potrafił wrócić do normalnego życia codziennego. Jest to skierowane na readaptację do społeczeństwa, m.in. na powrót do pracy zawodowej czy polepszenie relacji rodzinnych.
Ostatni etap leczenia, tzw. terapia pogłębiona polega na wprowadzaniu i utrwalaniu zmian, usamodzielnianiu się w aspekcie radzenia sobie z nałogiem. Faza ta trwa ok. 2 lata i jest skoncentrowana na systematycznych spotkaniach z terapeutą lub grupą wsparcia.
Cechy Alkoholika:
- silna potrzeba picia albo kompulsywne picie alkoholu;
- trudności w kontrolowaniu zachowań związanych z piciem;
- stan abstynencyjny spowodowany przerwaniem picia;
- występowanie tzw. tolerancji, czyli potrzeby spożycia większej dawki alkoholu;
- zaniedbywanie alternatywnych przyjemności lub zainteresowań z powodu picia;
- ciągłe picie alkoholu pomimo wiedzy o jego szkodliwości.
Zespół uzależnienia od alkoholu zgodnie z kryteriami zawartymi w międzynarodowej klasyfikacji chorób ICD należy definiować jako wystąpienie przynajmniej trzech z następujących objawów, w okresie przynajmniej jednego miesiąca lub w ciągu ostatniego roku w kilkukrotnych okresach krótszych niż miesiąc:
- silne pragnienie lub poczucie przymusu picia („głód alkoholowy”),
- upośledzenie zdolności kontrolowania zachowań związanych z piciem (upośledzenie zdolności powstrzymywania się od picia, trudności w zakończeniu picia, trudności w ograniczaniu ilości wypijanego alkoholu),
- fizjologiczne objawy zespołu abstynencyjnego w sytuacji ograniczenia lub przerywania picia (drżenie, nadciśnienie tętnicze, nudności, wymioty, biegunka, bezsenność, niepokój, w krańcowej postaci majaczenie drżenie) lub używanie alkoholu w celu uwolnienia się od objawów abstynencyjnych,
- zmieniona (najczęściej zwiększona) tolerancja alkoholu, potrzeba spożywania zwiększonych dawek dla osiągnięcia oczekiwanego efektu,
- koncentracja życia wokół picia kosztem innych zainteresowań i obowiązków,
- uporczywe picie alkoholu mimo oczywistych dowodów występowania szkodliwych następstw picia.